QUIRINUS, de QUIRITUM

QUIRINUS, de QUIRITUM: QUIRINUS, de QUIRITUM,

ac QUIRINI etymo quamquam proptie pertineat ad propria, παρέργως aliquid addemus (inquit Vossius in Quiritare.) Meô iudiciô c Curibus est Quirites, et Quirinus, non contra. Nam Quirites proprie qui Cures incolebant, Sabi norum oppidum, in quo regnabat Tatius: ut Romani, qui cum Romulo Romam renebant. Verum post foedus ictum inter Romulum ac Tatium pro eodem populo habiti Romani et Qurites: unde Quiritari, pro populi Romani auxilium implorare. Dubium vero, num Curibus sit nomen a Curis, quae Sabinis, Festô teste, hastam significat: an hastae a populo hastato sit im positum nomen. Ovidius de Quirini appellatione varias est contentus adduxisse opiniones, iudicium vero suum non interponit. Sic enim ait Fast. l. 2. v. 477.

Sive quod hastae quiris priscis est dicta Sabinis,

Bellicus a telo venit in astra Deus:

Sive suo Regi nomen posuêre Quirites;

Seu quia Romanis iunxerat ille Cures.

Priorem Ovidii vetsum quod attinet, ei adstipulatur Dionysius Halicatn. l. 2. Ρ῾ωμ᾿ ἀρχαιολ᾿ Κυρεῖς γὰρ οἱ Σαβῖνοι τὰς αἰχμὰς καλοῦ???. Nic. Lloyd.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Droit romain — Le Corpus iuris civilis, aussi appelé Code Justinien, du nom de l empereur du VIe siècle, est tout autant une compilation de textes antérieurs, menacés d oubli et de disparition, qu un « code ». Par son caractère de compilation, il … Wikipédia en Français
QUIRITES — cives Romani, unde appellati sint, vide supra in voce Quirinus: Eorum iure dicebantur donatae Coloniae illae, quae civium Romanorum erant, Latinis Coloniis oppositae. Id est, quae ius privatum Civium Romanorum habuerunt, quod consistebat in iure… … Hofmann J. Lexicon universale

Academic Dictionaries and Encyclopedias